پاسخ:

زندگى او همچون زندگى پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) و امامان معصوم(علیهم السلام)است، او در دوران حکومتش همچون طاغوتیان و مستکبران زندگى نمى کند و در کاخهاى آسمان خراش نمى نشیند، لباس و غذا و بر خوردش با مردم بسیار ساده است.

«وَمَا لِباسُ الْقائِمِ(عج) اِلاَّ الْغَلیظَ وَلاطَعامُهُ اِلاَّ الْخَشَبَ;

لباس قائم(عج) جز پارچه زبر و خشن، و غذاى او جز غذاى ساده نیست.»( [40] )

او در بر خورد با مستضعفان آنچنان است که به فرموده پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم):

هنگام حکومت مهدى(عج) نیازمندانى به حضورش مى آیند و در خواست نیازمندیهاى خود مى کنند، آنحضرت مقدارى که در خواست کنندگان بتوانند حمل کنند بدون شماره به آنها مى دهد.( [41] )

آرى این همان روش پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) و امام على(علیه السلام) و سایر امامان معصوم(علیهم السلام) است.

امام على(علیه السلام) مى فرماید:

«پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) هنگام غذا خوردن روى زمین مى نشست و با دست خود کفشهایش را مى دوخت و لباسش را وصله مى کرد.»( [42] )

و حضرت على(علیه السلام) در مورد خودش هنگام حکومت فرمود:

«امام شما با این همه قدرت و مکنت از دنیا به دو لباس کهنه و عادى، و از غذا به دو قرص نان اکتفاء کرده است.»( [43] )

این عمل انقلابى پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) و امامان(علیهم السلام) باید سرمشق همه باشد، چرا که انسان تا خود را از اسارتهاى مادى نرهاند، نمى تواند خیزش کند و در فضاى معنویّت به پرواز در آید، از طرفى مفاسد تجمّل پرستى و ولخرجى و اسراف و اتراف برکسى پوشیده نیست، بنابر این بیائیم در زندگى به پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) و آلش(علیهم السلام) اقتداء کنیم.

همین معنى در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) براى یار و شاگرد با وفایش مفضّل(رحمه الله) بیان شده است، به مفضّل(رحمه الله) فرمود:

کار امام قائم سیاست شب و سیاحت روز و غذاى ساده است همچون زندگى امیرالمؤمنین(علیه السلام)( [44] ).

علاّمه مجلسى(رحمه الله) گوید: منظور از سیاست شب، رتق وفتق امور و اتخاذ روشهاى سیاسى در پیشبرد هدفهاى سیاسى و طرح ریزى در این باره است.

و منظور از سیاحت روز، تلاش و حضور در صحنه اجتماع براى مبارزه و جهاد با دشمن و تأمین نیازهاى مردم و رسیدگى به درد دل آنها است.

و منظور از خوراک ساده هم معلوم است، خلاصه اینکه روش زندگى اش همچون روش حضرت على(علیه السلام) مى باشد.( [45] )

البته باید توجه داشت که آن حضرت هنگام قیام و حضور در جبهه جنگ با دشمن، غرق در اسلحه است، زره رسول خدا(صلى الله علیه وآله وسلم)در تن و شمشیر ذوالفقار آنحضرت در دست و کلاهخود آنحضرت را برسر دارد.( [46] )

و از امام صادق(علیه السلام) نقل شده که فرمود:

«تُراث رسول خدا(صلى الله علیه وآله وسلم)به امام قائم(عج) مى رسد، یکى از یاران پرسید تُراث چیست؟

فرمود: شمشیر، زره، عمامه، لباس بُرد، شلاق و اسب و زین و آلات جنگى رسول خدا(صلى الله علیه وآله وسلم) است.»( [47] )

 

  منابع:

[40] ـ منتخب الاثر، ص 307، اثباة الهداة، ج 7، ص 97.

[41] ـ اثباة الهداة، ج 7، ص 199.

[42] ـ نهج البلاغه، خطبه 159.

[43] ـ نهج البلاغه، نامه 45.

[44] ـ بحار، ج 52، ص 359.

[45] ـ بحار، ج 52، ص 359.

[46] ـ اثباة الهداة، ج 7، صفحه 89 .

[47] ـ بحار، ج 52، ص 242.